Επιτομή:
Σύμφωνα με τον κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου των Βρυξελλών (27 Απριλίου 2018), ως βιολογική γεωργία ορίζεται ένα συνολικό σύστημα διαχείρισης των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και της παραγωγής τροφίμων που συνδυάζει βέλτιστες πρακτικές περιβαλλοντικής και κλιματικής δράσης, υψηλό επίπεδο βιοποικιλότητας, διατήρηση των φυσικών πόρων, εφαρμογή προτύπων που εξασφαλίζουν την βέλτιστη ποιότητα διαβίωσης των ζώων καθώς και υψηλά πρότυπα παραγωγής, που συμφωνούν με την ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση για προϊόντα που παράγονται με χρήση φυσικών ουσιών και μεθόδων.
Στη Δυτική Ελλάδα, η καλλιέργεια δενδροκομικών ειδών αφορά κυρίως στην ελιά, ενώ ακολουθούν σε σειρά σημαντικότητας τα εσπεριδοειδή.
Στην προσπάθεια της χώρας μας να λειτουργεί εναρμονισμένα με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση και το παγκόσμιο εμπόριο, οι παραγωγοί δενδροκομικών ειδών έχουν κάνουν μια σημαντική στροφή προς τη βιολογική καλλιέργεια αυτών, μέρος της οποίας αποτελεί η βιολογική φυτοπροστασία, δηλαδή η αντιμετώπιση των εχθρών και των ασθενειών που τα προσβάλουν με βιολογικές μεθόδους.
Στην παρούσα εργασία, αναφέρονται οι βιολογικές μέθοδοι αντιμετώπισης των ασθενειών των δύο αυτών σημαντικών δενδροκομικών καλλιεργειών.
