Επιτομή:
Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η επεξεργασία και δημιουργία οπτικοακουστικού έργου για μια ταινία μυθοπλασίας. Στο κεφάλαιο 1 γίνεται αναφορά στην ιστορία του κινηματογράφου που αποκαλείται και έβδομη τέχνη. Ο κινηματογράφος ξεκίνησε από την Γαλλία στα μέσα του 19ου αιώνα από τους αδελφούς Ογκύστ και Λουί Λυμιέρ. Στις αρχές του 20ου αιώνα εμφανίστηκαν οι έγχρωμες ταινίες μέσω του χρωματισμού των κινηματογραφικών καρρέ με το χέρι, μέθοδος που εγκαταλείφθηκε σταδιακά, σε συνδυασμό και με την αύξηση της διάρκειας των ταινιών. Οι πρόδρομοι του κινηματογράφου ήταν οι σκηνές ειδικού φωτισμού και τα παραπετάσματα με εντυπωσιακές σκιές που έστηναν πλανόδιοι σε λαϊκές αγορές της κεντρικής Ευρώπης.
Στο κεφάλαιο 2 της εργασίας γίνεται αναφορά στο σενάριο που είναι η απλή περιγραφή μιας ιστορίας που θα κληθεί να παραλάβει ο σκηνοθέτης και να της δώσει σάρκα και οστά. Ένα σενάριο μπορεί να είναι η πρωτότυπη δουλειά του σεναριογράφου, αλλά και κάποια διασκευή ενός λογοτεχνικού ή θεατρικού έργου. Το σενάριο γράφεται από τον σεναριογράφο ο οποίος όχι μόνο γράφει την υπόθεση της σειράς, αλλά είναι και αυτός που επινοεί και τους πρωταγωνιστές του έργου. Ο σεναριογράφος απότελει τους συντελεστές της ταινίας. Οι υπόλοιποι συντελεστές για μια ταινία θα είναι ο παραγωγός, ο σκηνοθέτης, οι ηθοποιοί και ο ηχολήπτης. Ο παραγωγός είναι πολλές φορές υπεύθυνος για την όλη εξέλιξη του προγράμματος, από την σύλληψη της αρχικής ιδέας μέχρι την προβολή του τελικού αποτελέσματος. Ένας σκηνοθέτης οραματίζεται την πραγμάτωση ενός σεναρίου, ελέγχει τις καλλιτεχνικές πτυχές του έργου και κατευθύνει το τεχνικό συνεργείο και τους ηθοποιούς προς την κατεύθυνση που ο ίδιος φαντάστηκε. Ηθοποιός σημαίνει αυτός που φτιάχνει -υποδύεται- κάποιον χαρακτήρα. Κομπάρσος ονομάζεται ο βοηθητικός ηθοποιός που λέει ελάχιστα ή καθόλου λόγια Ένας ηχολήπτης έχει την ικανότητα χρήσης των διαφορετικών τύπων τεχνικού εξοπλισμού και μέσων καταγραφής, όπως η αναλογική ταινία, τα ψηφιακά πολυκάναλα καθώς επίσης και των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
