ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΚΤΙΡΙΩΝ ΑΠΟ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑ ΚΑΙ ΦΕΡΟΥΣΑ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑ

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται αναλυτική αναφορά στα είδη βλαβών και φθορών, στα αίτια τους αλλά και τις επισκευές και τις ενισχύσεις που χρειάζονται για την αποκατάσταση των φθορών. Η εργασία περιλαμβάνει τρία βασικά μέρη. Το πρώτο μέρος αναφέρεται σε παθολογία κτιρίων από οπλισμένο σκυρόδεμα, το δεύτερο μέρος αφορά παθολογία κτιρίων από φέρουσα τοιχοποιία και το τρίτο αφορά κτίρια όπου έχουν εφαρμοστεί οι επεμβάσεις που αναφέρονται στα παραπάνω μέρη. Η βασική διαφορά των δύο δομικών συστημάτων είναι ότι στο οπλισμένο σκυρόδεμα τα φορτία μεταφέρονται στο έδαφος μέσω του φέροντος οργανισμού που αποτελείται από δομικά στοιχεία από οπλισμένο σκυρόδεμα (υποστυλώματα, πλάκα, δοκοί και θεμελίωση). Όσο αφορά το δομικό σύστημα της φέρουσας τοιχοποιίας, έχει κατασκευαστεί για να δέχεται φορτία σε όλο τον οργανισμό της και να τα μεταφέρει στο έδαφος. Η φέρουσα τοιχοποιία χρησιμοποιούνταν περισσότερο μέχρι τις αρχές του 20ου αι. και ύστερα η πλειονότητα των κατασκευών αποτελούνταν από οπλισμένο σκυρόδεμα. Η παθολογία των κτιρίων έχει πρωταρχική σημασία για την αποτίμηση της δομικής κατάστασης της κατασκευής. Οι φθορές στα κτίρια δημιουργούνται είτε από περιβαλλοντικές δράσεις, είτε λόγω εγκατάλειψης και απουσίας συντήρησης στη διάρκεια του χρόνου. Οι βλάβες οφείλονται κυρίως σε τυχηματικές δράσεις όπως ο σεισμός. Η κατάσταση διατήρησης του φέροντος οργανισμού αποτελεί εξαιρετικό δείκτη της φέρουσας ικανότητας. Έχει τεράστια σημασία ο μηχανικός να προσεγγίσει τα αίτια της βλάβης ώστε να πραγματοποιηθούν αποτελεσματικές επεμβάσεις. Στην εύκολη αντιμετώπιση των βλαβών συμβάλλει η ταξινόμηση τους σε κατηγορίες. Abstract In this diploma thesis, a detailed reference is made to the types of damage and deterioration, their causes, as well as the repairs and reinforcements needed to restore the damages. The work is divided into three main parts. The first part refers to the pathology of buildings made of reinforced concrete, the second part concerns the pathology of buildings made of load-bearing masonry, and the third part focuses on buildings where the interventions mentioned in the previous parts have been applied. The main difference between the two structural systems is that in reinforced concrete, the loads are transferred to the ground through the load-bearing structure, which consists of structural elements made of reinforced concrete (columns, slabs, beams, and foundation). As for the load-bearing masonry system, it is designed to bear loads throughout the structure and transfer them to the ground. Load-bearing masonry was used more frequently until the early 20th century, and then the majority of constructions were made of reinforced concrete. The pathology of buildings is of primary importance for assessing the structural condition of the construction. Building deterioration occurs either due to environmental factors or because of neglect and lack of maintenance over time. Damage is mainly caused by accidental actions, such as earthquakes. The condition of the load-bearing structure is an excellent indicator of its load-bearing capacity. It is crucial for the engineer to approach the causes of the damage in order to carry out effective interventions. The classification of damages into categories helps facilitates their easier resolution