Επιτομή:
Η παρούσα πτυχιακή εργασία αναλύει τον τρόπο με τον οποίο η ανάπτυξη των
Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS) και της χωρικής ανάλυσης ευνοεί στο να
εντοπιστούν περιοχές μίας πόλης, συγκεκριμένα της πόλης της Πάτρας, στις οποίες
κρίνεται αναγκαία μία ενδεχόμενη βελτίωση. Στόχος είναι η ανάπλαση χώρων πρασίνου
καθώς και ο εντοπισμός νέων πρασίνων περιοχών, σε μία προσπάθεια αύξησης του
δημοσίου χώρου.
Αρχικά, αναφέρεται η εξέλιξη της πόλης στον πολεοδομικό της ιστό και γίνεται αναφορά
στη μελέτη του Σχεδίου Βούλγαρη. Επειδή τελικά το Σχέδιο αυτό δεν υιοθετήθηκε, γίνεται
ανάλυση των κύκλων των επεκτάσεων της πόλης από το 1858 που εγκρίθηκε το πρώτο
σχέδιο πόλεως έως και το 1986.
Στο δεύτερο κεφάλαιο, περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκαν τα Γεωγραφικά
Συστήματα Πληροφοριών (GIS) και δίνεται έμφαση στο αντικείμενο της χωρικής
ανάλυσης. Επίσης, απαριθμίζονται οι κατηγορίες των χωρικών δεδομένων ανάλυσης.
Κρίνεται αναγκαίο να επισημανθεί ότι αν και η χωρική ανάλυση είναι συνδεδεμένη με το
Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών (GIS), πρόκειται για μια πιο εξειδικευμένη μέθοδο.
Στη συνέχεια, εφόσον στόχος είναι η αύξηση του δημόσιου χώρου, παρουσιάζεται μια
πρόταση ανασχεδιασμού του κυκλοφοριακού συστήματος στην πόλη της Πάτρας, καθώς
και η ένταξη Ευφυών Συστημάτων Μεταφορών (ΕΣΜ) σε σημεία του ιστού της.
Συγκεκριμένα τέθηκαν ως στόχοι : α)η βελτίωση των μέσων μαζικής μεταφοράς, β)η
αύξηση του δημοσίου χώρου στην πόλη, γ)η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και δ)η
βελτίωση των προσβάσεων του ποδηλάτου.
Τέλος, εφόσον εντοπίστηκαν οι ελεύθεροι χώροι και οι χώροι πρασίνου, με τη βοήθεια
GIS κατορθώθηκε να βρεθεί ο συντελεστής κυκλοφορίας σε αυτές τις περιοχές και έτσι να
θεωρηθούν ως περιοχές κατάλληλες να αποτελέσουν κοινόχρηστους χώρους.
