Επιτομή:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Σε καθημερινή βάση, οι αθλητές υποβάλλονται σε προγράμματα υψηλής σωματικής κόπωσης με γνώμονα τη βελτίωση της απόδοσής τους και απώτερο σκοπό την επίτευξη ατομικών και ομαδικών στόχων. Η συνεχής προσπάθεια για εξέλιξη των δεξιοτήτων τους, πολύ συχνά τους φέρνει αναπόφευκτα αντιμέτωπους με μυϊκές βλάβες. To καθυστερημένης έναρξης μυϊκό άλγος (Delayed Onset Muscle Soreness) αποτελεί την πιο δημοφιλή αίσθηση πόνου μεταξύ των αθλητών και συχνά περιγράφεται από τους ίδιους ως μυϊκή δυσκαμψία. Τα συμπτώματα του καθυστερημένου μυϊκού πόνου εκδηλώνονται τις πρώτες 24 ώρες μετά το πέρας της αθλητικής δραστηριότητας και υποχωρούν σε διάστημα 5-7 ημερών, με την πλειομετρική άσκηση και ιδιαίτερα τις έκκεντρες συσπάσεις να αποτελούν τον κύριο παράγοντα πρόκλησης των επώδυνων αυτών συμπτωμάτων. Ως αποτέλεσμα αυτών, προκαλούνται λειτουργικές επιπτώσεις στα επίπεδα απόδοσης των αθλητών και δημιουργούνται δυσμενείς συνθήκες που μπορούν να ευνοήσουν την ανάπτυξη ενός νέου, πιο σοβαρού τραυματισμού. Για το λόγο αυτό, κρίνεται αναγκαία η εφαρμογή κατάλληλων τεχνικών αποκατάστασης ώστε να καταπολεμηθούν τα συμπτώματα του πόνου και να επιτευχθεί η ταχύτερη επανένταξη του αθλητή σε μέγιστα επίπεδα άσκησης.
ΣΚΟΠΟΣ: Η παρούσα πτυχιακή εργασία έχει ως στόχο τη μελέτη και λεπτομερή ανάλυση του φαινομένου του DOMS, καθώς επίσης και τις λειτουργικές επιπτώσεις που φέρει μαζί του αυτού του είδους ο μυϊκός τραυματισμός, σε έναν ευρύ αθλητικό πληθυσμό. Ακόμη, η συγκεκριμένη ανασκόπηση έθεσε ως στόχο την εύρεση των πιο αποτελεσματικών και αξιόπιστων μεθόδων αποκατάστασης, συμβάλλοντας έτσι στη συνεχή εξέλιξη της επιστήμης της φυσικοθεραπείας. Συγκεκριμένα, μελετήθηκε η επίδραση των τεχνικών μαλακών μορίων, της κρυοθεραπείας, των ενδυμάτων συμπίεσης (Compression Garments), του FOAM ROLLER, των διατάσεων και των συσκευών πνευματικής συμπίεσης (Intermittent Pneumatic Compression).
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Για την υλοποίηση του στόχου της συγκεκριμένης εργασίας πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της διεθνούς αρθρογραφίας. Αυτό επιτεύχθηκε με την εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής αναζήτησης σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων όπως το PubMed και το Google Scholar, με σκοπό τα αποτελέσματα που θα λάβουμε να έχουν υψηλό δείκτη εγκυρότητας και αξιοπιστίας. Τα κριτήρια εισαγωγής ήταν τα άρθρα και οι έρευνες να απευθύνονται σε αθλητικό πληθυσμό που δεν ταλαιπωρείται από κάποιου είδους μυοσκελετικό τραυματισμό και να είναι στην πλειοψηφία τους σύγχρονα. Επίσης, κρίθηκαν ανεπιθύμητα τα άρθρα στα οποία το δείγμα τους αποτελούνταν από ορισμένα ζώα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Με γνώμονα τη σύγχρονη αρθρογραφία που αναφέρεται στο φαινόμενο του DOMS, θα λέγαμε πως πέραν του ότι ο συγκεκριμένος τύπος μυϊκού τραυματισμού έχει απασχολήσει κατά το παρελθόν και συνεχίζει να απασχολεί πολλούς ερευνητές, η παθοφυσιολογία του είναι ακόμα υπό διερεύνηση, με ορισμένες θεωρίες να είναι επικρατέστερες και άλλες να αμφισβητούνται. Ως παράγοντες πρόκλησης, η έκκεντρη άσκηση και τα ασυνήθιστα για έναν αθλητή φορτία αποτελούν σημεία αναφοράς για την εμφάνιση καθυστερημένου μυϊκού άλγους. Στόχο της φυσικοθεραπείας αποτελεί η πρόληψη των μυϊκών κακώσεων αλλά και η πληρέστερη αποκατάστασής τους, διότι είναι ικανές να επηρεάσουν αρνητικά τις επιδόσεις των αθλητών βραχυπρόθεσμα. Ως μέσα αποκατάστασης σε αθλητικό πληθυσμό προτάθηκαν οι τεχνικές μαλακών μορίων, η κρυοθεραπεία, τα ενδύματα συμπίεσης, το Foam Roller, οι στατικές διατάσεις και οι συσκευές πνευματικής συμπίεσης. Συμπερασματικά, η κρυοθεραπεία, οι τεχνικές μαλακών μορίων και οι συσκευές πνευματικής συμπίεσης φάνηκε να υπερτερούν και να αποτελούν λύση για τα συμπτώματα του DOMS.