Επιτομή:
Μία διαταραχή, η οποία έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την επιστημονική κοινότητα είναι ο Αυτισμός. Πρόκειται για μια εκ γενετής αναπτυξιακή διαταραχή του εγκεφάλου. Το μεγάλο ενδιαφέρον για τον Αυτισμό θα μπορούσε να αποδοθεί εν μέρη στο ότι γνωρίζουμε λίγα πράγματα για την αιτιολογία, την αξιολόγηση και τη θεραπεία του. Ο Αυτισμός είναι μια διαταραχή που «συντροφεύει» το άτομο σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Βλέπουμε τα άτομα με αυτισμό δυσκολεύονται να κατανοήσουν σωστά αυτά που βλέπουν, αυτά που ακούν και γενικά αυτά που αισθάνονται. Αυτό βέβαια, έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν προβλήματα στην επικοινωνία τους, στις κοινωνικές σχέσεις τους αλλά και στη συμπεριφορά τους (Wing. 2000). Τις τελευταίες δεκαετίες, τα άτομα με αυτισμό χαίρουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής σε σχέση με παλαιότερα εξαιτίας της επιστημονικής εξέλιξης.
Ο κύριος σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η σύγκριση των πραγματολογικών δεξιοτήτων και της κοινωνικής ευαισθησίας των παιδιών σχολικής ηλικίας με Αυτισμό Υψηλής Λειτουργικότητας και των παιδιών τυπικής ανάπτυξης. Στην έρευνα συμμετείχαν 10 παιδιά ηλικίας 8-9 με Αυτισμό Υψηλής Λειτουργικότητας και 10 παιδιά ηλικίας 8-9 τυπικής ανάπτυξης, των οποίων η επίδοση συγκρίθηκε σε έργα κοινωνικής ευαισθησίας και πραγματολογικών δεξιοτήτων.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι τα παιδιά με Αυτισμό Υψηλής Λειτουργικότητας υπολείπονται σε δεξιότητες κοινωνικής ευαισθησίας και πραγματολογικών δεξιοτήτων σε σχέση με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Τέλος, παρουσιάζονται προτάσεις και προοπτικές για τη Συμβουλευτική ως πλαίσιο θεραπείας
