Επιτομή:
Τα τελευταία χρόνια η συζήτηση γύρω από το θέμα της αποϊδρυματοποίησης των παιδιών εντείνεται ολοένα και περισσότερο, ιδιαίτερα μετά από την νομοθετική μεταρρύθμιση που επήλθε με την εφαρμογή του Νόμου 4538/2018 - ΦΕΚ 85/Α/16-5-2018, για άμεση εφαρμογή των εναλλακτικών μορφών παιδικής προστασίας. Η παρούσα Πτυχιακή εργασία, σε αρχικό επίπεδο, σκιαγραφεί την ιστορία των ιδρυμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς επίσης και στην Ελλάδα, τη νομοθεσία που τα περικλείει και τα είδη προστασίας για παιδιά που υφίστανται στην χώρα μας. Στη συνέχεια, καταγράφονται τα δικαιώματα των παιδιών, οι εναλλακτικές λύσεις έναντι της ιδρυματοποίησης και γίνεται αναφορά στο Νόμο 4538/2018, ως σημείο-ορόσημο για την αποϊδρυματοποίηση. Ακόμη, εξετάζονται τα αίτια ένταξης των παιδιών σε Κέντρα Παιδικής Μέριμνας, τα αίτια παραμονής τους σε αυτά και οι επιπτώσεις που απορρέουν από αυτή. Τονίζεται επιπλέον ο ρόλος, τα καθήκοντα και η ευρύτερη συμβολή του Κοινωνικού Λειτουργού στη διαδικασία της αποϊδρυματοποίησης, αλλά και οι δυσκολίες που συναντώνται κατά την πρακτική εφαρμογή του θεσμού της αναδοχής και της υιοθεσίας. Την εργασία αυτή συμπληρώνει η ποσοτική έρευνα που διεξήχθη μέσω ερωτηματολογίων, τα οποία συμπλήρωσαν επαγγελματίες ψυχικής υγείας, οι οποίοι εργάζονται σε Κέντρα Παιδικής Προστασίας.
